Moving houses_ Σπεύδε βραδέως

Η βάση για τις μετακινούμενες γειτονιές υπάρχει ήδη και είναι ένα κινούμενο σπίτι. Οι κατασκευαστές του είναι η Δανέζικη κολλεκτίβα Ν55 και περιγράφουν το ΄΄σπίτι που περπατά΄΄ σαν ένα ευέλικτο σύστημα κατοίκησης που επιτρέπει στα άτομα να ζούν μια ειρηνική, νομαδική ζωή μετακινούμενοι αργά. Κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία ειδικά σε πόλεις με τεράστιο πρόβλημα μποτιλιαρίσματος. Η μετακίνηση επί πλέον έχει ελάχιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Το σπίτι συλλέγει ενέργεια χρσιμοποιώντας ηλιακές κυψέλλες και μικρές ανεμογεννήτριες. Επίσης διαθέτει ένα σύστημα συλλογής βροχής όπως και ηλιακό θερμοσίφωνα. Σε όλα αυτά μπορεί να προστεθεί μια μικρή μονάδα θερμοκηπίου ικανή να προμηθεύει τους κατοίκους με τα βασικά γεωργικά προιόντα. Μια βιολογική τουαλέτα επιτρέπει την ανακύκλωση των λυμάτων ενώ μια ειδική ξυλόσομπα εγγυάται ουδέτερη σε εκπομπή CO2 θέρμανση.

Οι Ν55 εμπνεύστηκαν από την περίφημη Christiania, μια μερικώς αυτόνομη γειτονιά περίπου 850 κατοίκων που βρίσκεται κοντά στο Christianshavn της Κοπενχάγης. Όταν ο στρατός έφυγε στις αρχές του 70 από την περιοχή, οι χίππυς και αναρχικοί που εγκαταστάθηκαν δημιούργησαν ένα ημι-παράνομο καθεστώς σαν μια ανεξάρτητη κοινότητα, που από την αρχή ήταν αμφιλεγόμενο. Ελεύθεροι όμως όπως ήταν από σχεδόν κάθε περιορισμό οι κάτοικοι της Christiania, μπορούσαν να χτίσουν όπως ήθελαν τα σπίτια που θα κατοικούσαν.
Αυτή η ελευθερία έδωσε μερικά εξαιρετικά ασυνήθιστα δείγματα δημιουργικών κατοικιών.



Για πόλεις σαν την Αθήνα με αιωνόβια κουλτούρα προβληματικού σχεδιασμού, αποτυχημένες απόπειρες ανάπλασης έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ αρχών, αρμόδιων φορέων και κατοίκων, μια πόλη που τελικά το προσωρινό είναι μόνιμο και η ΄΄σταθερότητα΄΄ μετακινείται διαρκώς, ίσως μια κάποια λύση θα ήταν οι μετακινούμενες γειτονιές.
Θα βοηθούσαν την αποσυμφόρηση του κέντρου, θα άνοιγαν προοπτικές στον επανακαθορισμό της αξίας της γης και του real estate χωρίς την ανάγκη καταφυγής στις άγριες λύσεις σύγκρουσης με τα ΜΑΤ και θα ξαναδημιουργούσαν τις προυποθέσεις επανεφεύρεσης της γειτονιάς και της αμεσότητας των σχέσεων ανάμεσα στους κατοίκους. Επίσης θα έλυναν ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος των άστεγων αλλά και των μεταναστών. Τόσο αυτών που υπάρχουν ήδη όσο και αυτών που θα προκύψουν από την επελαύνουσα οικονομική κρίση. Ακόμα θα μπορούσαν να ξαναζωντανέψουν την ερημωμένη ελληνική ύπαιθρο και να δώσουν μια νέα διάσταση στην ποιότητα και την παραγωγή της αγροτικής οικονομίας.
Αλλά ακόμα και για τις συγκεντρώσεις, τις διαμαρτυρίες και τις διαδηλώσεις η χρήση κινούμενων σπιτιών θα μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο καναπέ και στο δρόμο, μεταφέροντας όχι μόνο τη γειτονιά των Εξαρχείων μπροστά στη βουλή για πολύμηνες και πιο άνετες διαμαρτυρίες, αλλά να κινητοποιήσει και άλλες ολόκληρες γειτονιές από την Αθήνα και τις άλλες πόλεις, ακόμα και από το εξωτερικό.