Friday 11 September 2009

The night journey

The Night journey, Pre-processed landscape image.

Η υπόθεση της ύπαρξης μιας κατάστασης συνείδησης που αφορά σε μια πλήρη αντίληψη του κόσμου, του εαυτού ή για περιπτώσεις εκτός του πεδίου της μεταφυσικής στην βαθιά κατανόηση μιας έννοιας ή μιας κατάστασης, είναι ένα τόσο παλιό όσο και πασίγνωστο θέμα. Η αναζήτηση της ΄΄φώτισης΄΄ ήταν πάντα μια αμφιλεγόμενη υπόθεση που παρέπεμπε σε θρησκείες, αιρέσεις, φιλοσοφίες, σέχτες πολιτικές ή μη κ.λ.π. Στις μέρες μας, παραπέμπει πια και στα videogames. Στην έκθεση HISTORIAS LÚDICAS, AVENTURAS INSÓLITAS που γίνεται στη Λίμα , στο Περού -υπάρχει προηγούμενο ποστ εδώ- μια συνεργασία του κέντρου Alta Technologica Adina και του Centro Fundación Telefónica , σε επιμέλεια της Δάφνης Δραγώνα, ΄΄ κόλλησα΄΄ με το Night Journey, ένα videogame που αφορά αυτήν ακριβώς τη παγκόσμια ιστορία, το ταξίδι ενός ατόμου προς τη φώτιση. Το project Night Journey είναι ένα game που σκέφτηκε ο B.Viola και σχεδίασε μια ομάδα από το USC EA Game Innovation Lab, ένα project που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, κάτι που σημειώνεται στην έκθεση. Η παρούσα έκδοση του πάντως, θέτει μερικά πολύ ενδιαφέροντα θέματα για τη game art, όσο και γενικότερα για την εξέλιξη της έννοιας της προσομοίωσης αλλά και του video.


The night journey, Owl in a tree.

Η ομάδα πέρασε όλη τη περσινή χρονιά να ερευνά αφηγήσεις , οπτικό υλικό και διαδικαστικά θέματα που συνδέονται με την υπόθεση της φώτισης, όπως και πως μπορεί να επικοινωνηθεί κάτι τέτοιο μέσα από τη ΄΄μηχανική του παιχνιδιού΄΄. (game mechanics) Είναι κατανοητό πως για πολλούς ανθρώπους ακούγεται παράδοξη αν όχι μάταιη η προσπάθεια να εκφραστεί μια τόσο υποκειμενική και μάλλον άρρητη και ανέκφραστη κατάσταση, αλλά ακριβώς γι’ αυτό έχει ενδιαφέρον, μιας και οι πλατφόρμες των βιντεοπαιχνιδιών δεν είναι ούτε κείμενα, ούτε εικόνες, ούτε ήχοι μόνο, αλλά όλα μαζί, συν ένα πεδίο δράσης που συμβαίνει πέρα από την αφήγηση, το παιχνίδι. (play)

Τα οπτικά ερεθίσματα για το Night journey, είναι από προγενέστερο υλικό video του B.Viola που επιτρέπει τη μεταλλαγή του, την επεξεργασία του δηλαδή, σε 3D αντικείμενα, σε σκηνές και γενικά υλικό που μπορεί να μεταβληθεί σε παρουσίες μέσα στο gamespace του παιχνιδιού. Από τα βίντεο οι σχεδιαστές έφτιαξαν τις υφές (textures) του τοπίου και των αντικειμένων. Σύμφωνα πάντα με τους δημιουργούς, αυτό συνιστά μια γέφυρα μεταξύ του ΄΄πραγματικού΄΄ και του ΄΄φαντασιακού΄΄, μεταξύ της μνήμης και της εμπειρίας. Παρότι οι εικόνες του βίντεο είναι στην ουσία εικόνες συνθετικές , εικόνες που βρίσκονται μέσα στο χώρο μιας μηχανής, διατηρούν παρόλα αυτά ένα χαρακτηριστικό της παραδοσιακής εικονοποιίας. Είναι ακόμα εικόνες καταγραφής κάποιων αντικειμένων εκεί έξω.



Bill Viola and Tracy Fullerton playtesting the Night Journey prototype.

Είναι μια κίνηση που ξεκινά από τον πραγματικό κόσμο με τον ίδιο τρόπο που εννοεί πραγματικό το μοντέλο του ή ένα τοπίο ένας ζωγράφος, μόνο που αντί να κατευθύνεται προς μια πραγματική επιφάνεια, ένα καμβά ας πούμε, κατευθύνεται στον αδιάστατο κόσμο της ηλεκτρομαγνητικής μορφής αποθήκευσης. Ο συνθετικός κόσμος ενός εξ΄ολοκλήρου ψηφιακού μέσου όπως ένα videogame όμως, ξεκινάει από σημεία αλλά δεν γίνεται ποτέ μια πραγματική επιφάνεια, όπως η υλική επιφάνεια μιας φωτογραφίας ή ενός ζωγραφικού πίνακα. Οι εικόνες που παράγονται από αλγόριθμους ξεκινάνε και συνεχίζουν αδιάκοπα να είναι προϊόντα ενός διαρκούς υπολογισμού, που προσπαθεί –και το πετυχαίνει , όταν το πετυχαίνει- να δώσει νόημα στο χάος των σημείων στα οποία έχει διασπαστεί ο κόσμος, να τα επανασυνθέσει δίνοντας τους μορφή εικόνας, που όμως ποτέ δεν βασίζεται σε μια χειροπιαστή πραγματικότητα, άρα και σ΄αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε μνήμη. Οι ψηφιακές εικόνες, οι συνθέσεις των σημείων, ανήκουν στο χώρο του φαντασιακού χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να τις καθιστά μη-πραγματικές. Το αντίθετο μάλιστα. Μοιάζει με αντίφαση αλλά δεν είναι, αρκεί η σημασία των αλγοριθμικών εικόνων να αναζητηθεί, όπως λέει ο V. Flusser, αλλού, και όχι εκεί που αναζητείται η σημασία των παραδοσιακών εικόνων δηλαδή σε μια ερμηνεία που βασίζεται πάντα σε ένα κείμενο. Ερμηνείες που βασίστηκαν (και συνεχίζουν να βασίζονται) στη παραδοχή πως υπάρχει κάτι συγκεκριμένο εκεί έξω, που μπορεί να περιγραφεί και να αναπαρασταθεί με λέξεις. Δεν υπάρχει τίποτα εκτός κειμένου έλεγε ο J. Derrida (Il n y a pas du hors texte). Ναι, αλλά αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα να κατασκευαστεί κάτι που να είναι εκτός του κειμένου.


Acharya Nāgārjuna: Image taken by Benjamin Matthews on visit to Samye Ling Monastery.


Για να γυρίσω στο Night Journey πάλι, ίσως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια απόπειρα κατασκευής αυτού του ΄΄εκτός κειμένου΄΄. Η βασική ερώτηση που έθεσαν από τη πρώτη στιγμή οι δημιουργοί ήταν: Ποιά είναι ΄΄η μηχανική του παιχνιδιού (game mechanic) της φώτισης΄΄? ΄΄Πως μπορούμε να κάνουμε την αφαίρεση και να συστηματικοποιήσουμε μια τόσο έντονα προσωπική εμπειρία και παρόλα αυτά μια αρχετυπική εμπειρία΄΄? Το συγκεκριμένο project βρίσκεται σε εξέλιξη και κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστούν πολλά τέτοια projects για να δοθούν οι τελικές απαντήσεις. Η κατεύθυνση πάντως όσον αφορά τον B.Viola, έχει δοθεί εδώ και δεκαετίες από τις αρχές της παραγωγής video. Λέει ο ίδιος πως ΄΄το άλλο μισό του ακατέργαστου υλικού του video, είναι το ανθρώπινο σύστημα αντίληψης, ο θεατής, ή η εμπειρία του να βλέπεις. Είναι η δυναμική διάδραση ανάμεσα σε δύο συστήματα, και όχι η τεχνολογία και η γλώσσα του video μόνο, αυτή είναι η στοιχειώδης φύση του μέσου΄΄. Είναι η δυνατότητα σύνθεσης των πληροφοριών που διαθέτουμε με φυσικό τρόπο, το υπερκείμενο μέσα μας που επιτρέπει την απόδοση νοήματος και όχι ένα ΄΄πραγματικό΄΄ υπερκείμενο εκεί έξω η μια πραγματικότητα που στηρίζεται στην ερμηνευτική ενός κειμένου και σε εξηγήσεις του κόσμου. Οι εικόνες που παράγουν οι υπολογιστές και τα videogames , είναι μέρος μιας ιστορικής αλλαγής πρώτου μεγέθους της αντίληψης του αισθητικού.

΄΄Βλέπω τη τεχνολογία, λέει ο B.Viola, να κινείται προς τη κατεύθυνση της κατασκευής αντικειμένων από μέσα προς τα έξω μάλλον, παρά από έξω προς τα μέσα. Οι εικόνες φτιάχνονται πια, πιο κοντά σε συστήματα λογικής, σαν μια μορφή της φιλοσοφίας , όπως ένας τρόπος περιγραφής ενός αντικειμένου με μαθηματικούς κώδικες και αρχές μάλλον, παρά παγώνοντας το φως τους στο χρόνο΄΄. Παρόλα αυτά περιέχουν τη δυνατότητα να είναι υπερ-λογικές, να φέρουν την πληροφορία υπέρβασης των συνθηκών της κατασκευής τους. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Τον δεύτερο αιώνα μετά Χριστού ο Ινδός βουδιστής φιλόσοφος Acharya Nāgārjuna, χρησιμοποιώντας λογικές επαγωγές απεδείκνυε πως μια μαριονέτα μέρος ενός θιάσου που βρίσκεται σε μια σκηνή που εκλαμβάνεται από τους θεατές σαν πραγματική, μπορούσε να γκρεμίσει το σκηνικό και να καταδείξει την ψευδαίσθηση, παρότι είναι μέρος της.

The night journey, overhead views of the game landscape at two stages of design, with the sea at the top, desert at the bottom, mountains to the left and forest to the right. At center is a series of canyons that form a mandala when seen from above.

Το θέμα σήμερα με τις ψηφιακές εικόνες είναι η έλλειψη κριτικής κατανόησης της υπόστασης τους από τους περισσότερους, παρότι όλο και πιο πολλοί άνθρωποι τις παράγουν και τις καταναλώνουν. Το αποτέλεσμα είναι να βρισκόμαστε μονίμως εκτεθειμένοι στη γοητεία τους, όπως λέει ο V. Flusser ΄΄να προγραμματιζόμαστε να εκδηλώνουμε μια μαγικο-τελετουργική πλευρά΄΄. Σε κάτι τέτοιο δεν βασίζεται άλλωστε και η επιτυχία των gadgets? Η κριτική πρόσληψη των τεχνικών εικόνων απαιτεί ένα επίπεδο συνείδησης αντίστοιχο με εκείνο που καθιστά δυνατή τη δημιουργία τους. Εδώ μπαίνει το θέμα μιας εξισωτικής σχέσης μεταξύ παραγωγών /δημιουργών και θεατών/ καταναλωτών, ένα θέμα που συνιστά εκτός άλλων και την ουσία του πολιτικού θέματος σήμερα. Αν είναι έτσι τα πράγματα το Night Journey έχει πολύ δρόμο μπροστά του μέχρι να φτάσει να αποκαλύπτει στους παίκτες/χρήστες του, τις συνθήκες και τη δομή της δημιουργίας του. Το θέμα είναι πόσο είμαστε ικανοί σαν κοινωνία για ριζωματικές καταστάσεις που θα επιτρέψουν τέτοια επίπεδα συνείδησης. Σε τελευταία ανάλυση, μήπως αυτή η περιπέτεια, το ταξίδι προς τη φώτιση, the night journey, είναι η απόκτηση από όλους συνολικά αυτής της κοινωνικής καταρχήν συνείδησης? Άλλωστε η φώτιση δεν μπορεί να είναι ένα αθροιστικό συμβάν, μια στοίχιση ανά μονάδες στην αναμονή μιας ουράς, μάλλον ένα συμβάν που αφορά όλους μας ταυτόχρονα πρέπει να είναι.

Labels: , , ,

9 Comments:

Blogger nigredo of transclass said...

«Οι εικόνες που παράγονται από αλγόριθμους ξεκινάνε και συνεχίζουν αδιάκοπα να είναι προϊόντα ενός διαρκούς υπολογισμού, που προσπαθεί –και το πετυχαίνει , όταν το πετυχαίνει- να δώσει νόημα στο χάος των σημείων στα οποία έχει διασπαστεί ο κόσμος, να τα επανασυνθέσει δίνοντας τους μορφή εικόνας»

Τονίζω τις λέξεις «υπολογισμού» και «νόημα» του κειμένου. Μήπως όταν δημιουργείς ένα βιντεογκέιμ δεν γράφεις με άλλους κώδικες; Η εγγραφή και επανεγγραφή γίνονται με πολλούς τρόπους, άπειρα εργαλεία/μέσα από όσους υπάρχουν. Τι σημαίνει κείμενο τότε; Σίγουρα οι αριθμοί 0 και 1 ανήκουν στη γραφή απ’ όπου παράγονται ψηφιακές εικόνες, μουσική, βίντεο, λογισμικό κλπ..

Τώρα, αν η φώτιση είναι πιο κοντά σε μία διαδικασία παρά σε ένα νόημα, σε μία τεχνική δηλαδή, ίσως αυτή να είναι η κυρίαρχη υπόσταση της «τέχνης». Λέω ότι το «νόημα» είναι πιο ριζωματικό, γιατί αψηφά ή παραβλέπει κανόνες, πρωτόκολλα, συνδέει άναρχα, παραμορφώνει και παρακάμπτει ανάλογα με τη μνήμη και τις σκοπιμότητες (όπως λες και συ ότι έχουμε μάθει να αποκαλούμε μνήμη τη χειροπιαστή πραγματικότητα, πράγμα που δεν ισχύει). Και μπορεί οι συλλογικότητες να συμφωνούν στους νόμους μιας «κοινής απόδοσης της εξωτερικότητας» αλλά εάν παρακολουθήσουμε τους ανθρώπους μεμονωμένα, βλέπουμε ότι αμέσως η συλλογική αποδοχή goes down the drain. Και η επιλογή στο διαδίκτυο αποτελεί κλειστό σύστημα, οπότε δεν είναι τόσο ριζωματική όταν επιλέγουμε ή αποκλείουμε βάσει των προτιμήσεων και links.

Λες ότι υπάρχει έλλειψη κριτικής κατανόησης της υπόστασης των εικόνων και σίγουρα ισχύει αλλά πώς γίνεται να βρισκόμαστε μονίμως εκτεθειμένοι στη γοητεία εικόνων κατά τον Flusser, όταν οι περισσότερες δεν είναι γοητευτικές.. παραγμένες από ανθρώπους που ενδιαφέρονται μόνο για ποσοτικά μεγέθη και όταν η γοητεία κατασκευάζεται; Και πώς εξισώνεται η διαφορά, γενικότερα και ειδικότερα ανάμεσα στους παραγωγούς /δημιουργούς και θεατές/καταναλωτές του εξωτερικού κόσμου vs του διαδικτύου; Μιλάμε για μεγάλες ανατροπές του καπιταλισμού.

Πάντως μ’ αρέσει η ιδέα υλικού που μεταλλάσσεται.. φαντάζομαι ανάλογα με τον παίχτη, intriguingly scary.

Έχω παρατηρήσει ότι το «απόλυτο» φως αντιστοιχεί στο «απόλυτο» σκοτάδι.. a zero sum.. όλες οι ενδιάμεσες σκιές και αντανακλάσεις παίζουν το παιχνίδι ;)

12 September 2009 at 01:55  
Anonymous Φ. said...

spread the dharma

12 September 2009 at 10:23  
Blogger ilias said...

''Σίγουρα οι αριθμοί 0 και 1 ανήκουν στη γραφή'' Ανήκουν στη γραφή? όχι βέβαια.. με ποια έννοια το λες αυτό? Πριν την επινόηση της γραφής οι άνθρωποι δεν ξέραν να μετράνε? Άλλοι πολιτισμοί πχ. Pre-Colombians που δεν είχαν γραφή δεν μετράγανε τα Λάμας τους?

12 September 2009 at 13:01  
Blogger nigredo of transclass said...

"Πριν την επινόηση της γραφής οι άνθρωποι δεν ξέραν να μετράνε"

και συνεπώς από την επινόηση της γραφής των αριθμών 0, 1 κλπ μετράνε...

οι προκολομβιανοί μάλλον μετρούσαν με άλλους κώδικες αλλά όταν μιλάω για γραφή δε μιλώ μόνο για συστήματα σημείων, όπως σού είπα σε συζήτησή μας. ακόμα και οι κάθετες γραμμές με διαγραφή στη μέση ανήκουν σε σύστημα μέτρησης (γραφής) κι ας είναι το ίδιο σύμβολο που δηλώνει μια άπειρη ποσότητα. θέλω να πω ότι η γραφή δεν είναι ένα πράγμα, ούτε μία αλφάβητος ή ένα μοναδικό σύστημα. η ανθρώπινη μαγεία εντοπίζεται στη συνεχή επινόηση που θεωρεί ότι αποκλείει ό,τι δεν της ανήκει ενώ οι επιρροές είναι αμέτρητες. οπότε οι αλλαγές δεν αποκλείονται αμοιβαία αλλά αλληλοπαράγονται και είναι αμοιβαία εξαρτημένες.

φοβάμαι πώς η εκδοχή "this civilisation vs that civilisation" είναι λίγο παγίδα και σίγουρα θέμα επιλογής. σε οποιοδήποτε waste (πχ δυτικός πολιτισμός) υπάρχουν κάποιες γνωστές και άγνωστες πτυχές άκρως ενδιαφέρουσες.

δεν έχω γνωρίσει πολιτισμό αθώο, γιατί θεωρώ ότι αυτή η έννοια δεν ισχύει, επομένως, οι αντιπαραθέσεις είναι οι φάσεις στο πολιτισμικό ξεδίπλωμα.

13 September 2009 at 12:08  
Blogger ilias said...

Αποτελεί γενίκευση ad absurdum να αποκαλούμε κάθε ίχνος που αφήνουν οι άνθρωποι στην ύλη σαν μνήμη -ή και ως φαντασιακή πράξη- γραφή νομίζω. Οι αριθμοί μπορούν να είναι μέρος της γραφής μπορεί και όχι. πχ. κάποιες ινδιάνικες φυλές , μετρούσαν με τον εξής τρόπο: Ένα , δύο, πολλά. Θα συνιστούσε άλλωστε και ένα ολοφάνερο είδος cultural imperialism να κάναμε αναγωγή κάθε ίχνους , κάθε εγγραφής στο πλαίσιο ανάγνωσης του ευρω-δυτικού πολιτισμού.

14 September 2009 at 11:25  
Blogger nigredo of transclass said...

αν είναι ενέργημα (νοητικό/σωματικό) θα είναι και μνήμη.

cultural imperialism: αυτό τονίζω.. ότι επειδή δεν είναι οι πολιτισμοί συγκρίσιμοι (άλλωστε αν είναι, με τίνος τα κριτήρια θα είναι;) καλό είναι να μην υποτιμούμε τις ιδιαιτερότητές τους. αυτό όμως να ισχύει για όλους τους πολιτισμούς.

14 September 2009 at 22:32  
Blogger ilias said...

Μνήμη ναι αλλά όχι γραφή απαραίτητα...

15 September 2009 at 10:49  
Blogger Unknown said...

ninest123 16.02
louis vuitton, louis vuitton, longchamp outlet, ray ban sunglasses, michael kors outlet, michael kors outlet, michael kors, nike free, longchamp outlet, louboutin, ugg boots, burberry, prada outlet, tiffany jewelry, oakley sunglasses, michael kors outlet, michael kors outlet, uggs on sale, burberry outlet online, tory burch outlet, prada handbags, oakley sunglasses, polo ralph lauren outlet, ugg boots, ugg boots, nike outlet, louboutin outlet, michael kors outlet, louis vuitton outlet, chanel handbags, jordan shoes, ugg boots, christian louboutin outlet, longchamp, replica watches, ray ban sunglasses, cheap oakley sunglasses, tiffany and co, nike air max, oakley sunglasses, louis vuitton, replica watches, louis vuitton outlet, polo ralph lauren outlet, ray ban sunglasses, louboutin shoes, oakley sunglasses, nike air max, gucci outlet

4 February 2016 at 06:51  
Blogger Unknown said...

lululemon, vans pas cher, hollister, nike roshe, michael kors, michael kors, north face, hollister pas cher, oakley pas cher, true religion jeans, new balance pas cher, north face, coach purses, vanessa bruno, nike trainers, nike free, true religion outlet, burberry, nike air max, ralph lauren pas cher, hogan, ray ban pas cher, louboutin pas cher, nike air max, air max, air jordan pas cher, replica handbags, hermes, abercrombie and fitch, michael kors, nike free run uk, longchamp, true religion jeans, nike blazer, nike huarache, coach outlet, sac guess, converse pas cher, tn pas cher, mulberry, michael kors, nike roshe run, timberland, ray ban uk, ralph lauren uk, true religion jeans, longchamp pas cher, lacoste pas cher, sac longchamp, nike air max, air force

4 February 2016 at 06:54  

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home