INTERNET?????????????

Στις 5 Μαίου οι eurocrates ψηφίζουν το νέο πακέτο οδηγιών για τις τηλεπικοινωνίες στην ευρωπαική ένωση.  Ο στόχος του νέου πακέτου είναι η κατάργηση της ΄΄ουδετερότητας΄΄ της κυκλοφορίας των δεδομένων στο διαδίκτυο με την επιβολή ΄΄ταρίφας πρόσβασης΄΄ στις πληροφορίες.  Δηλαδή, οι μεγάλες εταιρίες θα τρέχουν πληρώνοντας στις ΄΄αριστερές΄΄ λωρίδες των highway information, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα περιορίζονται στις ΄΄δεξιές΄΄και στους παράδρομους.  (Η Κάρλα Μπρούνι συνέταξε άραγε το νομοσχέδιο;)

Παραθέτω από κάτω ένα κατατοπιστικό ποστ του Σωτήρη Κούκιου και εδώ το site κάποιων ευρωπαικών NGOs. 

Τέρμα τα αστεία και το δωρεάν σερφάρισμα… Η ΕΕ είναι εδώ!!!

Όπως θα ξέρετε χθες το Ευρωκοινοβούλιο πέρασε την πρόταση για οδηγία της ΕΕ που επεκτείνει την νομική προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων από τα 50 χρόνια στα 70 (και ενδεχόμενα στα 95 έτη). Μια οδηγία που θα οδηγήσει σε περίοδο κρίσης στην αύξηση των εσόδων των εταιριών παραγωγής, ενώ θα φέρει ασήμαντα έσοδα στο 95% των δημιουργών… Εδώ το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έδειξε τα όρια της προοδευτικής του πολιτικής συγκρότησης!!! (καλά ένα αστείο έκανα…). Ελπίζουμε όλοι σε μια ακόμη μάχη κατά την 2η ανάγνωση της οδηγίας να μειώσουμε τις απώλειες της μάχης.

Στις 5 Μαϊου όμως έρχεται μια νέα μάχη. Το πακέτο οδηγιών για τις τηλεπικοινωνίες. Στα αγγλικά σας έχω εδώ ένα κείμενο όπως επίσης αν θέλετε μια καλή παρουσίαση με πολλα links δέστε το group στο Facebook. Εδώ θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τι ακριβώς προτείνουν τα μανάρια στις Βρυξέλλες :

Μέχρι τώρα το διαδίκτυο είναι το πιο δημοκρατικό “προϊόν” σε σχέση με την ευκαιρία των χρηστών του να το αξιοποιήσουν όπως θέλουν, χωρίς περιορισμό ή διακρίσεις. Και αυτό γιατί είναι “ουδέτερο” ως προς την κυκλοφορία των δεδομένων μέσα σε αυτό. Κι αυτό γιατί ο καθένας παίρνε τα δεδομένα του από το σημείο που θέλει χωρίς καμιά “προτεραιότητα”, αλλά με απλώς μια χρονική σειρά.

Τώρα έρχονται οι αγαπητοί εκ Βρυξελλών τεχνοκράτες, κάτω από την πίεση των προμηθευτών εταιριών τηλεφωνίας και διαδικτύου (telecom providers) και επιτρέπεται να καταργήσουν αυτή την ισότητα χρηστών. Φανταστείτε λοιπόν ότι κάποιοι από εμάς που θα πληρώνουμε το κατιτις παραπάνω , θα έχουμε ένα πριβέ ιντερνετικό τροχονόμο, που θα μας δίνει πάντα προτεραιότητα.

Και όχι μόνο αυτό!! Αλλά για να έχουμε εμείς οι πληρώνοντες προτεραιότητα, ο προμηθευτής σας έχει το δικαίωμα να σας απαγορεύσει την πρόσβαση σε δεδομένα ή πακέτα δεδομένων ή υπηρεσίες ή ιστοσελίδες. Και ήδη μια γερμανική εταιρία παροχής διαδικτύου αποφάσισε ότι θα κόψει στους συνδρομητές της την πρόσβαση στο skype. Φανταστείτε λοιπόν ότι τώρα πια οι εταιρίες θα έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν σε κάποιους πελάτες (κυρίως βέβαια μεγάλες εταιρίες που θα πληρώνουν) προτεραιότητα στην ανταλλαγή δεδομένων τους και σε εμάς τους απλούς μικρο-καταναλωτές θα μας “επιτρέπουν” περιορισμένη πρόσβαση και ειδικά στα site που κατεβάζουμε παιχνίδια, ταινίες ή μουσική. 

Σε όλα αυτά αντιτίθεται βέβαια η Google, η Skype και υποθέτω και άλλες υπηρεσίες όπως το Youtube. Με όλα αυτά αισθάνομαι ότι το πακέτο το νομοθετικό για τις τηλεπικοινωνίες θα είναι πάλι εις βάρος των δικαιωμάτων του μικρού χρήστη και έρχεται σε μια σειρά νόμων που στοχεύουν στον περιορισμό των δικαιωμάτων μας σαν χρηστών καταναλωτών. Πάλι ο ισχυρός θα κερδίζει.

Το μόνο που μας απομένει είναι η αντίσταση στην ψήφιση αυτού του πακέτου, η πίεση προς τους ευρωβουλευτές μας και η μαζική μας διαμαρτυρία. Τώρα όμως λέμε!!! 

War in Chess

Το project WAR IN CHESS είναι μια net-art εφαρμογή του Σπύρου Νάκα με τη βοήθεια του web developer John Marountas. Πρόκειται για μια online μάχη μεταξύ ενός grand master του Χρίστου Μπανίκα και ενός σκακιστικού λογισμικού (Rybka 3).  Στη διαδικασία εξέλιξης της παρτίδας που θα κρατήσει περίπου ένα μήνα, μπορούν να παρεμβαίνουν οι επισκέπτες της σελίδας , και να συνδιαμορφώνουν την εξέλιξη της , επηρεάζοντας το λογισμικό Rybka 3, δηλαδή τον αντίπαλο του σκακιστή Χρίστου Μπανίκα. 

Tag ties and affective spies in Enter_4 Festival , Prague

The online exhibition Tag ties and Affective spies,  ''moves'' at the 4th InternationalArt/Science/Technology Festival at Prague (Czech Republic) . 

The festival starts at Saturday 18 April and ends at 25 April. The guys there, they have created a great pdf catalogue of the festival activities and works, for free download. 

Καλό Πάσχα

Immigrant song

¦‘¦Γ¦Α¦Π¦Η¦Σ¦Ο? ¦Υ?¦Λ¦Ο¦Ι 

¦₯?¦Μ¦Α¦�¦Σ¦Ε ¦Η ¦₯¦Ι¦Δ¦Ι¦Κ? ¦΅¦Ι¦Λ?¦Α? International Trading Company. ¦°¦Ρ?¦Π¦Ε¦Ι ¦Κ¦Τ¦Ρ?¦Ψ? ¦Π?¦Λ¦Η¦�¦Η ¦Η¦Λ¦Ε¦Κ¦Σ¦Ρ¦Ι¦Κ?¦Ν product.such ¦Χ¦Η¦Υ¦Ι¦Α¦Κ?? ¦Υ¦Ψ¦Σ¦Ο¦Γ¦Ρ¦Α¦Υ¦Ι¦Κ?? ¦Μ¦Η¦Φ¦Α¦Ν??, ¦Κ¦Ι¦Ν¦Η¦Σ? ¦Σ¦Η¦Λ?¦Υ¦Ψ¦Ν¦Α, LCD TV, ¦Σ¦Ο Xbox, ¦Υ¦Ο¦Ρ¦Η¦Σ¦Ο?? ¦Τ¦Π¦Ο¦Λ¦Ο¦Γ¦Ι¦�¦Σ??, DV, ?¦Π¦Ψ? ¦Η MP4, Global Positioning System, ?¦�¦Σ¦Ε on.all ?¦Ρ¦Γ¦Α ¦Κ¦Α¦Ι 12 ¦Μ?¦Ν¦Ε? ¦Δ¦Ι¦Ε¦Θ¦Ν?? ¦Ε¦Γ¦Γ?¦Η¦�¦Η. ¦‘¦Ν ¦Θ?¦Λ¦Ε¦Σ¦Ε ¦Ν¦Α ¦Α¦Γ¦Ο¦Ρ?¦�¦Ε¦Σ¦Ε ¦Π¦Ρ?¦Γ¦Μ¦Α¦Σ¦Α, ¦Π¦Α¦Ρ¦Α¦Κ¦Α¦Λ¦Ο?¦Μ¦Ε ¦Ε¦Π¦Ι¦Κ¦Ο¦Ι¦Ν¦Ψ¦Ν?¦�¦Σ¦Ε ¦Μ¦Α¦Ζ? ¦Μ¦Α? ¦Ε¦Λ¦Ε?¦Θ¦Ε¦Ρ¦Α, ¦Η ¦Ε¦Σ¦Α¦Ι¦Ρ?¦Α ¦Μ¦Α? ¦Θ¦Α ?¦Θ¦Ε¦Λ¦Ε ¦Ν¦Α ¦Π¦Ρ¦Ο¦�¦Υ?¦Ρ¦Ε¦Ι ¦Π¦Ε¦Ρ¦Ι¦�¦�?¦Σ¦Ε¦Ρ¦Ε? ¦Ε¦Κ¦Π¦Σ?¦�¦Ε¦Ι? ¦Κ¦Α¦Ι ¦Σ¦Ι? ¦Κ¦Α¦Λ?¦Σ¦Ε¦Ρ¦Ε? ¦Τ¦Π¦Η¦Ρ¦Ε¦�?¦Ε? ¦Γ¦Ι¦Α ¦Ε¦Π¦Ι¦Φ¦Ε¦Ι¦Ρ¦Η¦Μ¦Α¦Σ¦Ι¦Κ? ¦�¦Τ¦Ν¦Ε¦Ρ¦Γ¦Α¦�?¦Α ¦Μ¦Α¦Ζ? ¦�¦Α? / company.any ?¦Λ¦Λ¦Ε? ¦Α¦Ν¦Η¦�¦Τ¦Φ?¦Ε? ¦�¦Α?, ¦�¦Α? ¦�¦Τ¦Ν¦Ι¦�¦Σ¦Ο?¦Μ¦Ε ¦Ν¦Α VISITE ¦Ι¦�¦Σ¦Ο¦�¦Ε¦Λ?¦Δ¦Α ¦Μ¦Α?: ¦°¦Α¦Ρ¦Α¦Κ¦Α¦Λ? ¦Ε¦Π¦Ι¦Κ¦Ο¦Ι¦Ν¦Ψ¦Ν?¦�¦Σ¦Ε ¦Μ¦Α¦Ζ? ¦Μ¦Α ?: 

Sometimes, a commercial spam that tries to cross the spam filter borders,  may reflect the sound of a nomad that tries to overpass borders too.

Toni Negri & Slavoj Zizek

Βρήκα το παρακάτω σχόλιο σε κάποιο blog που παρέθεσε ο  el Romandante  σχετικό με ένα περιστατικό που συνέβη τον περασμένο Μάρτιο στο Λονδίνο, στα πλαίσια συνεδρίου για τον κομμουνισμό. Το παραθέτω γιατί ως γνωστό ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες , όπως οι λεπτομέρειες επίσης,  κάνουν συνήθως τη διαφορά μεταξύ του μέτριου και αδιάφορου και του εξαιρετικού έργου τέχνης.

Το συνέδριο για τον κομμουνισμό στο Birkbeck όπου μίλησε ο Νέγκρι είχε τιμή συμμετοχής 100 λίρες. Ακριβώς απέναντι, στο School of Oriental and Asian Studies (SOAS) την ίδια ώρα γινόταν άλλο συνέδριο (πιο ταπεινό) με θέμα "ίντερνετ και ακτιβισμός". Η συμμετοχή στο συνέδριο αυτό ήταν δωρεάν. 
Μετά από διαμαρτυρία των αριστερών φοιτητών του SOAS για τη τιμή (και τη κοστολόγηση) της συμμετοχής στο Birkbeck, ο Νεγκρι (και ο Ζίζεκ που επίσης συμμετείχε στο συνέδριο του Birkbeck) μπήκε στο συνέδριο του SOAS και έκανε εκεί την ίδια διάλεξη! Το "βρετανικό" του γεγονότος ήταν πως το παραπάνω συνέβη κατα τη διάρκεια του lunch break του συνεδρίου του Birkbeck...

Εαρινή αλλεργία

σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ νέων τεχνολογιών και κοινωνικών κινημάτων

                                                          linux install / fest

Παρακολούθησα το Σάββατο βράδυ στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο Nosotros μια πολύ καλή συζήτηση για τις σχέσεις αλληλεπίδρασης, μεταξύ κοινωνικών κινημάτων και νέων τεχνολογιών, που διοργάνωσε η ομάδα SID.  Η συζήτηση ήταν ανοιχτή, ΄΄οριζόντια΄΄ και γι΄αυτό ακούμπησε πολλές πλευρές του έτσι κι αλλιώς πολυεπίπεδου θέματος, δηλαδή των μορφών κοινωνικής συγκρότησης που καθορίζονται στα πλαίσια των κοινωνικών δικτύων, ειδικότερα των δικτύων που χρησιμοποιούν ψηφιακές πλατφόρμες. (Από κινητά μέχρι social media). Είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως οι διεκδικήσεις του δημόσιου χώρου και ο επανακαθορισμός της ταυτότητας του πολίτη, περνάει πια μέσα από τα δίκτυα κάθε είδους. 

Η αντίληψη και η δράση για την πολιτική και τη κοινωνία, συναντιέται με την παραγωγή πολιτισμού και τέχνης σε ένα αναπόφευκτο jamming, που επανακαθορίζει τα πάντα.

Αντί για περαιτέρω δικά μου σχόλια ή θεωρητικοποιήσεις που νομίζω πως είναι εντελώς άκαιρες, παραθέτω τμήμα από την live ανταπόκριση που έκαναν στο Twitter, ο Ματθαίος Τσιμιτάκης και ο Αστέρης Μασούρας. Σημειώνω μόνο, μία από τις προτάσεις που ακούστηκαν για τα κοινωνικά δίκτυα,  που είπε ένας συμμετέχων. ΄΄Τα social media ωφείλουν να εξασφαλίζουν πριν από οτιδήποτε άλλο την ίδια τη δομή τους΄΄,  και το software που την υποστηρίζει΄΄. Α! και κάτι ακόμα, το  κόκκινο κρασί στο μπαρ θέλει βελτίωση.

Τσιμιτάκης στο Twitter: 

--Εισήγηση των sid με αναφορά στη διαδήλωση για τα καμμένα και τα Δεκεμβριανά. Εχουμε εργαλεία, όπως wikis, blogs κοκ

--Αναφορά στα sites αντιπληροφόρησης (indymedia, tvxs)

--Ανοίγει το μεγάλο ακροατήριο. Τις αφίσες, εμείς τις κολάμε εμείς τις βλέπουμε (σ.σ. cool) Για την ιστορία οι sid είναι τα παιδιά που διαμαρτύρονταν έξω απο την εκδήλωση της Microsoft στο μέγαρο πέρυσι και την ομιλία Gates

--θα προσπαθήσω να κάνω οικονομία στα twits. Αν σας τα σπάσω πείτε μου

--Αφορμή για την κουβέντα μας ο Δεκέμβρης, όπου λειτούργησε η σχέση κινήματος και διαδικτύου

--Αναφορά στα κινητά και τη διαδήλωση που οργανώθηκε απο κινητά. "Το 94 έγινε ταυτόχρονη δαδήλωση σε τρείς πόλεις μετά απο επίθεση φασιστών

--Τα κινητά βοηθάνε αλλά μόνο στο βαθμο που υπάρχουν ήδη κοινωνικές σχέσεις

--Δεν υπάρχει ιεραρχική δομή στην πληροφορία μέσω κινητών. Δεν αναφέρω ομιλητές γιατί δεν τους ξέρω και γιατί δεν δηλώνουν όνομα

--Αναφορά στην διαδήλωση για τα καμένα. Δεν υπήρξε ποτέ κοινότητα bloggers. Τότε ήμασταν λίγοι, τώρα αχανές

--πρώτη απόπειρα ακτιβισμού, η υπόθεση της Αμαλίας

Αστέρης Μασούρας στο Twitter:

--Aρχικη εισηγηση (δεν ξερω τους περισσοτερους), μ'αναφορα σε σιωπηλη διαμαρτυρια για καμενα, #griots & τα εργαλεια του κοινωνικου ακτιβισμου

--Θα'μαι πιο λακωνικος απ'τον @tsimitakis, δε βοηθαει & το μεσο (κινητο με σπασμενο stylus)

--δεν υπαρχει κινημα των bloggers

--Ο elikas μιλαει για Αμαλια & Παρνηθα, "αναλαμβανω την ευθυνη για βουβο & μαυρα", μασκαρατα, κουκουλοφορια

--μεγαλες δυνατοτητες στα νεα μεσα "υπαρχει μια αμφιδρομη και οριζοντια συνεργασια

--ερωτηση: γιατι να μετριεται η επιτυχια ενος κινηματος με τους ορους φυσικης παρουσιας - αρχιτεκτονικης της πολης

--μην κολλαμε στο στιγμιαιο, Zeitgeist σαν παραδειγμα πετυχημενης αντιπληροφόρησης.          Προταση: εναλλακτικο narrative των griots

Προσποίηση σε δεύτερο βαθμό

                                    Luis Bunuel: Un chien Andalou

Le partage policier du sensible. Ο αστυνομικός επιμερισμός του αισθητού. Το αστυνομικό μοίρασμα , η αστυνομική συμμετοχή στο αισθητό. Μια φράση, μια απόφανση του Jacques Ranciere, άμεσα συνδεδεμένη με ότι εννοούμε ως κοινωνική χειραφέτηση. Η αναδρομή στη καταγωγή της έννοιας της πρότασης του, σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του, αρχίζει από την Πλατωνική Πολιτεία σαν τον ορισμό των συγκεκριμένων θέσεων που οφείλουν να κατέχουν οι πολίτες σε σχέση με τα εφόδια που τους έχει παραχωρήσει η φύση, για να περάσει στα χρόνια της διακυβέρνησης της μοναρχίας (ancient regime), μέχρι την τελική μεταμόρφωση της στα χρόνια που ακολούθησαν μετά τη γαλλική επανάσταση.

Ο επιμερισμός του αισθητού λοιπόν, είναι η εμπειρία της συμμετοχής στη ζωή και η παραγωγή του εαυτού, της υποκειμενικότητας μας που συγκροτείται μέσα από αυτή. Σαφέστατα πρόκειται για μια πολιτική πρόσληψης και την ίδια στιγμή για μια τέχνη αποκλεισμού αυτού που δεν πρέπει να προσληφθεί ή ακόμα πιο πέρα, η πολιτική τέχνη της ανατροπής των περιορισμών.

Μια συμμετοχή που είναι μια σχέση ΄΄αρμονίας΄΄  όπως λέει , μεταξύ μιας συγκεκριμένης, απόλυτα ορισμένης θέσης , μιας θέσης που είναι ταυτόχρονα η συγκρότηση του ατόμου που την κατέχει και του εξοπλισμού του, των εφοδίων του δηλαδή, που συνηγορούν στη παρουσία του σε αυτή τη θέση. Το να είσαι δηλαδή εντός ενός συγκεκριμένου χρόνου και χώρου, να έχεις συγκεκριμένη ασχολία ή επάγγελμα και να έχεις εκπαιδευτεί ή να είσαι φυσικά προικισμένος, με άλλα λόγια, σύμφωνα με τους όρους της σύγχρονης γενετικής, να διαθέτεις τα συγκεκριμένα γονίδια που σου επιτρέπουν να αισθάνεσαι, να επικοινωνείς και να κάνεις αυτό που τελικά ταιριάζει επακριβώς στη θέση που κατέχεις.

Η κοινωνική χειραφέτηση, κατά συνέπεια δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η κατάλυση , η διάρρηξη αυτού του αρμονικού συνόλου. Η εμφάνιση δηλαδή της δυνατότητας να κατέχει κανείς ένα άλλο χώρο και χρόνο και της ικανότητας να λειτουργεί εξίσου καλά και σε αυτή τη θέση ή ακόμα και σε μια ,φαινομενικά έστω, πολλαπλότητα θέσεων.

Η συνεχής μάλιστα δυνατότητα αλλαγής θέσεων ορίζει τη χειραφέτηση σαν την ανεστραμμένη πραγματοποίηση της αρχικής αποδοχής της ανικανότητας να κατέχει ένα άτομο άλλη θέση από αυτή που του έχει οριστεί και για την οποία είναι προορισμένο και εφοδιασμένο να κατέχει αποκλειστικά (όσο και αποτελεσματικά). 

Η πραγμάτωση της χειραφέτησης σαν μέρος λοιπόν της αντίληψης μιας πραγματικότητας διαφορετικής από αυτή που έχει ορισθεί είτε από την Πλατωνική φύση , είτε από τη διακυβέρνηση των μοναρχικών καθεστώτων , δεν μπορεί να είναι παρά μια χειραφέτηση σε σχέση με το αισθητό. Αυτό που έχει ορισθεί κατεξοχήν (par excellence) ως εικόνα. Η εικόνα του κόσμου συνολικά και τα σημεία των θέσεων που αντιστοιχούν σε κάθε άτομο ως επιμέρους αντιλήψεις της ειδικά.  Άρα η χειραφέτηση δεν είναι τίποτε άλλο από τη διασάλευση της αποκλειστικότητας των σχέσεων μεταξύ της συνολικής εικόνας του κόσμου και των επιμέρους σημείων των ατομικών θέσεων που οφείλουν να τη συνθέτουν.

Η χειραφέτηση που προκάλεσε η Γαλλική επανάσταση και η εμφάνιση της αστικής τάξης, ως κυρίαρχης τάξης, με ευαγγέλιο της την υποταγή στο Κεφάλαιο, (και στους νόμους του) δεν είναι παρά η άναρχη εικονογράφηση μιας χαμένης ενότητας. Μιας αρχικά αποδεκτής αρμονίας που έχει διαρραγεί. Μιας τέχνης της πρόσληψης του αισθητού που ή πρέπει να ξαναβρεί τη συνοχή της, ή πρέπει να επινοήσει κάτι εντελώς καινούργιο.  

Εδώ λοιπόν, η ακρίβεια της διατύπωσης της έννοιας του θεάματος από τον Guy Debord , όχι απλά σαν την εμφάνιση των εικόνων που κρύβουν τη πραγματικότητα, αλλά σαν αυτό που διαχωρίζει τη κοινωνική δραστηριότητα από το κοινωνικό πλούτο που αυτή παράγει, δηλαδή τη συνοχή ανάμεσα στο αποτέλεσμα της δράσης και στην αίσθηση της δράσης, φανερώνει πλήρως τις συνθήκες του δράματος.

Δεν βρισκόμαστε απλά μέσα στη Πλατωνική σπηλιά εκλαμβάνοντας τις σκιές σαν πραγματικότητα , αλλά όσο περισσότερο φανταζόμαστε πως σαν φυλακισμένοι μπορούμε να κατασκευάσουμε εκείνες τις εικόνες που θα μας απελευθέρωναν , τόσο περισσότερο συμβάλλουμε στην επέκταση των δυνατοτήτων του εγκλωβισμού μας.

Όπως ακριβώς πιστεύει ο καταναλωτής πως η ακραία, η έσχατη πράξη κατανάλωσης, θα τον απελευθέρωνε και θα έδινε αναδρομικά νόημα στη μελαγχολική μανία που τελικά ήταν η σύνθεση της ζωής του. Μια ψευδαίσθηση, ακραίας τελικής πράξης κατανάλωσης είναι και η καταστροφή του θεάματος του εμπορεύματος, ή ακόμα πιο πέρα η καταστροφή των διαχωρισμών στη διαδικασία παραγωγής τους. Κάτι που ήδη διαφαίνεται, για να μη πω βγάζει μάτι, στο χώρο των κοινωνικών δικτύων της infosphere , δηλαδή στα social media, όπου οι σχέσεις παραγωγού –καταναλωτή έχουν διαρραγεί με πρόσημο μια ακόμα εκδοχή της χειραφέτησης. Αυτή η κατάσταση ανήκει στη προσποίηση τρίτου βαθμού δηλαδή στη συνέχεια.